Czy mam tą paletkę kilka miesięcy a nawet coś ponad rok i dopiero teraz zabieram się by o niej powiedzieć? Być może. Czy przypadkiem nie mówiłam, że się śniła mi po nocach, bardzo mocno ją pragnęłam a z recenzją zwlekałam tak długo? Być może. Ale to wszystko ma sens - dlatego, że w międzyczasie przestałam się malować, cienie poszły w odstawkę a kiedy ponownie wróciłam do palety to mój entuzjazm pięciolatka, który dostał na festynie watę cukrową sięgnął właśnie poziom zero. Albo minus zero, jeśli można. Powrót do niej zmieniła moje postrzeganie o jakieś 360 st co było dla mnie całkowitym zaskoczeniem! To było szybkie, drastyczne a ponowne używanie Honey Mood nastroiło mnie dość chwiejnie - cóż, chyba nie do końca przemyślałam tą zachciankę.

Prawdę mówiąc - zachciankę spełniła Ewelina (tak, jak zwykle :D) i jak tylko otrzymałam przesyłkę - zakochałam się bez reszty! Małe, wizualne cudo, które miało w środku takie barwy, że chciało chwytać się pędzle i coś zmalować! I ten jeden, tak JEDEN piękny cień, który kupuje wszystko i sprawia, że cała paletka Honey Mood jest mocno apetyczna! I ten jeden cień był achem i ochem, wiecznym zachwytem ...dopóki paletka nie stała się częstym bywalcem w makijażu, bo wiecie jak to się mówi 'wyszło szydło z worka' :D

Niesamowita, wyjątkowa, długo wyczekiwana, a co najważniejsze - kolejna!  Paleta cieni do powiek marki PAESE powstała we współpracy z... tak! Z Drogerią Internetową Cocolita.pl! Produkt stanowi spełnienie naszych marzeń i mamy nadzieję - również Waszych.  Honey Mood mieści w sobie 10 wyjątkowych cieni do powiek, które sprawdzą się podczas wykonywania zarówno makijażu dziennego, jak i szalonego - artystycznego i wieczorowego. Inspiracją do jej stworzenia była wiosna, urokliwe sady pełne pachnących kwiatów i uli. Skomponowana została w taki sposób, aby uwzględnić możliwość wykonania makijażu podstawowego (jasny odcień beżu, cienie transferowe) oraz intensywnego i kolorowego. Cienie posiadają niesamowitą pigmentację, a ich jakość jest wynikiem pracy uznanych wizażystów. Z łatwością się łączą i aplikują na powiekę. Całość zamknięta jest w bardzo dobrze wykonanej, kompaktowej i eleganckiej palecie.

Paese wizualnie robi bardzo dobre wrażenie - przepiękne odcienie, które kojarzą się z wiosną, delikatne kolory opakowania i lekkie kobiece kształty naprawdę cieszą oko, ale cóż z samymi kolorami już tak nie jest.

Po pierwsze cienie świecące mocno się sypią - mimo trzymania się włosia to osyp jest dość mocny i jest najbardziej widoczny właśnie przy tych błyskotkach. Po drugie: opakowanie nie należy do tych, które łatwo utrzymać w czystości - niestety ten najciemniejszy cień tak mi zabrudził paletkę (karton), że próby jej czyszczenia spowodowały jeszcze gorszy kataklizm - smugi, mazaje i ślady mocno 'wgryzły' się w opakowanie, że teraz już wygląda to nieestetycznie. Po trzecie: one potrzebują bazy. Nie da się ukryć, że mimo pięknego koloru to cienie bardzo szybko znikają z oczu a bez podbicia nie uda się nam wydobyć z nich tej głębi. Po czwarte: maty tracą przy nakładaniu ich pędzlami (kocham to robić opuszkami palców!)

Vanilla - to matowy odcień beżu, praktycznie na powiece niewidoczny. Bezpieczna baza  dla całości makijażu i jest jednym z tych, które po prostu kocha się (wyjątkowo) trzymać włosia.

Meadow - chłodny matowy brąz z domieszką fioletu - dla mnie to brudny róż na którym nie widzę tego fioletu. Często ląduje u mnie jako baza pod cień Elvish lub Queenbee. Powiedziałabym, że jest 'bezpieczny' ale też znika w zastraszającym tempie (po trzech godzinach już go nie widać)

Bee - opalizujący topper, który kocham miłością wielką. Próby nałożenia go pędzle także były - traci wtedy on swój blask, nałożony na 'mokro' daje efekt WOW i błyszczy tak jak sroki lubią. Zazwyczaj wklepuje go delikatnie palcami. Niestety sypie się zbyt mocno i też ma tendencję do szybkiego znikania

Queenbee - błyszczący brąz z domieszką złota. To chyba cień, który występuję praktycznie w każdej paletce jakiejkolwiek marki. Lubię go. Nawet bardzo. Ma przyjemną, aksamitną barwę, która ładnie trzyma się pędzla. 

Nectar - matowa brzoskwinka., dla mnie lekko zgaszona brzoskwinka, która znika z powieki jakoś po 2 godzinach, fajnie wygląda w połączeniu z Elvish

Bear - dla mnie cień ziemia, mocno brązowy mat, mocno napigmentowany. Z matów najdłużej trzyma swoją trwałość i bardzo szybko idzie uzyskaś nim pożądany efekt.

Beehive, średni, matowy brąz. Dla mnie to odpowiednik Qeenbee i razem tworzą fajny duet (Beehive świetnie podobija złote tony królowej).

Elvish - rosegold ♥ jeden z najczęściej wybieranych przeze mnie i stosowany w różnych konfiguracjach. Pięknie błyszczy złotą taflą. Niestety podczas nakładania pędzlem trochę tego 'błysku' gubi i najlepiej i mi się tu najlepiej sprawdza pędzel z Say Makeup. Fajnie wygląda nałożony/ wklepany opuszkami palców ale niestety znika po 1.5 godzinie przy czym potrafi się osypywać w ciągu dnia

Honeydew - na stronie pisze, że to bardzo ciemny brąz z drobinkami ale dla mnie to taka bardziej czerń z masą różowo/ fioletowych drobinek. Wklepany palcami powoduje, że pierwsze skrzypce grają tu kolorowe drobinki, nałożony pędzlem powoduje, że kolor jest głębszy a blask drobinek delikatny( wtedy widać mocno czarny kolor).

Saffron - matowy odcień niebieskiego, choć jak dla mnie to taki fiolet.  Na mojej cerze zdarza się, że wygląda trupio, zwłaszcza, że schodząc robi to dość szybko i blednie dając wrażenia siniaka. Uwielbiam go łączyć z Bee :D Niestety traci mocno na kolorze nakładany pędzlami i sporo trzeba się natrudzić by uzyskać zadowalający efekt.

To nie jest brzydka paleta. Ma piękne odcienie, które wymagają bazy i podbicia tego koloru. Maty szybko znikają z oka, błyskotki się osypują a i tak większość z nich traci swoją 'moc' podczas nakładania pędzlem - i tak, to muszę powtórzyć dwa razy, a nawet i trzy :D

Ta paletka to 'edycja limitowana' o widzę ją w promocji za 52.90 i naprawdę kochałabym ją mocniej/ bardziej gdybym miała czas na ciągłe używanie bazy i zabawy z nią. Bo ma potencjał. Bo można stworzyć z nią naprawdę coś fajnego i energetycznego. Ale można też się wkurzać na osyp, szybkie znikanie, ze ciężko ją wyczyścić,.... Jak kto woli :D

Jak Wam się podobają odcienie? :)

 Jak ktoś tego nie zna z autopsji albo nie słyszałam o tym nigdzie - tak, pewnie byłaś/eś chowana/y gdzieś pod kamieniem. Tego nie da się nie znać, te dwa kosmetyki (bez konkretnej marki tym razem) były nieodłącznym elementem mojego nastoletniego życia i praktycznie wszędzie można było je dostać (nie mówiąc o tym, że błyszczyki od czasu do czasu były w Bravo). Nie spotkałam się za dzieciaka nigdy by były one produkowane pod jakąś konkretną marką - zawsze to było jakieś 'no name'  więc też dziś tego nie będę klasyfikować.

Te pomadki to były hity!  Najbardziej tandetne, plastikowe opakowania w mocno neonowych kolorach, z jakimiś wzorami kwiatków czy czegoś tam z białym (jak wosk) sztyftem. Generalnie każdy kolor pomadki miał odpowiadać jakiemuś smakowi/ zapachowi - nie czarujmy się jednak - one kosztowały w granicach 1,50 - a 3 zł więc czy to była wiśnia czy cytryna - jeden pies bo i zapach i smak zawsze były jednakowe. 

Te sztyfty pamiętam do dziś z kilku powodów: a) ten sztyft był tak miękki, że wystarczyło mocniej go wysunąć aby się połamał, b) bardzo ale to bardzo tłustawa konsystencja, która oblepiała wręcz usta, c) zapach taki sam przy każdym (rzekomym) aromacie.

Te pomadki ... no cóż, każdy miał jakieś chwile słabości, co nie? Ostatnio widziałam na allegro zestaw 25 czy 28 sztuk tych pomadek za niecałe 30 zł i aż mi się łezka w oku zakręciła! To nie był jakiś super hiper produkt, ekstra nawilżający czy mocno odżywczy. Mało było w nim pielęgnacyjnych walorów, zapachowych rozkoszy czy kapitalnego smaku (rozmiękłe mydło czy tłusta papka fuuu :D). Najtańszy plastik, Bóg jeden wie co siedziało w tej pomadce ale będą tą nastolatką trzeba było mieć ich kilka. Moje wcześnie kończyły żywot poprzez właśnie pękanie tego sztyftu, który wręcz się topił (trzymanie w lodówce mało co dawało :P) ale było. Nie zmyślam - to był luksus!

Ale hitem i totalnym sztosem był ten błyszczyk z płynnym środkiem, który miał już lekko wyczuwalny zapach, słodki (mocno chemiczny) smak i lepiło usta, że łoo! Mocno lepka maź sprawiała, że kleiło się do ust wszystko - łącznie z górą włosów, których odklejanie nie należało do najsympatyczniejszych rzeczy (obrzydlistwo :P). Z tej kulki płyn aż kapał i zawsze, ale to zawsze na ustach lądowało więcej niż powinno. Jednak nie da się ukryć, że to był szał nastoletnich dyskotek! 

Moją ulubioną wersją była czerwona (nie pamiętam czy to była malina czy truskawka czy jakaś inna chemia :D), bo on barwił wargi na delikatny różowy kolor i sprawiał,  że ich naturalny kolor był podbity. Generalnie te błyszczyki wszystkie były przezroczyste, ewentualnie o lekkim zabarwieniu, które wychodziło dopiero na ustach. Błyszczyki kosztowały w granicach 10 zł i jak na nastoletnie kieszenie - szarpały - zwłaszcza, że bardzo szybko się kończyły. Nie pamiętam czy błyszczyki były spod ręki jakiejś marki ale na pewno były w ciężkim owalnym opakowaniu (a'la szkoło czy twardszy plastik), z białymi napisami/ wzorkami, które szybko znikały a sama kulka potrafiła się czasami zaciąć. 

Ale to były hity - i bez wstyd było się pokazać wśród koleżanek!

Pamiętacie je?;D 

Och jak ja kocham klasyczną wersję tego zapachu! Och jak ja kochałam zapach, który układał mi się na skórze i od pierwszego powąchania skradł moje kobiece serce! Klasyczna Olympea była wszystkim czego potrzebowałam - mimo, że od jej recenzji minęło 5 lat to wspomnienie aromatu jest nadal żywe! Wyczuwalna nuta wanilii z domieszką soli i troszkę mandarynki sprawiało wrażenie zapachu z kategorii 'gdzieś już to czułam' i mimo tego - bardzo lubiłam. Zawsze się tak dzieje, że jak 'coś' ma dla nas znajome akordy, coś przypomina jest łatwo oswajalne. Kiedy trafiła do mnie wersja Aqua - o bobrze! To zupełnie inna kategoria, to zupełnie nowy świat. 

Klasyczna Olympea miała to 'coś'. Albo skradła Twoje serce od razu albo mówiło się 'meh'. Wersja Aqua to zupełnie inna bajka, to taki mały podlotek, który próbuje wzbić się na wyżyny i mimo, ze możesz go nie odczuwać - to jest mocno zauważalny przez otoczenie!

Gdybym miała opisać ten zapach historią to byłaby prosta opowieść o dziewczynie, która szuka swojego miejsca. Jest lekko roztrzepana i często zdarza się jej zająknąć. Nie jest pewna siebie i przez to czasami milknie w tłumie. Czasami ktoś ją zauważy ale nie afiszuje się z tym. Jest zwyczajna- sympatyczna i miła. Pełna marzeń w głowie a z drugiej strony zbyt dużo kalkuje i zbyt dużo analizuje. Zamiast chwytać życie takim jakie jest ona woli je rozdrabniać na kilka części i wszystko robić etapami. Przez to nigdy nie może w pełni się rozwinąć.

Olympea Aqua jest 'niedopieszczona'. Czegoś jej brakuje. Jest niepewna a jednocześnie znana i można ją zauważyć. Samo jej otwarcie kojarzy mi się z klasyczną wersją, nawet przez moment tak wybrzmiewa ale to tylko mgnienie i już wrażenie znika. Nie jest też wodnista aczkolwiek ma takie 'lżejsze' podłoże, które nadaje aromatowi lekkości i sprawia, że azapach nie jest ciężki ani mdły. Ten 'wodnisty' akord sprawia, że Aqua nosi się bardzo dobrze w ciepłe dni, a kiedy dojdą tu lekkie cytrusowe nuty (kwaskowata limonka/ cytryna) to nie da się ukryć, że aromat jest iście letni, świeży i 'wesoły'. W klasycznej wersji wyczuwałam tą sól i wanilię - tutaj czuję słony posmak (wiecie, jak po popcornie na języku) z dziwną domieszką kwiatów. Jest to dość delikatne, ulotne i nie jest mocno odczuwalne. Powiedzmy bo mój nos czuje jeszcze coś ostrego  i świdrującego (trochę kojarzy mi się to z tartym imbirem). Dodaje to aromatowi pieprzności i rysu - bo wtedy ten zapach nie jest wodnisty, mocno przestrzenny a staje się blisko skórny. 

Aqua jest zapachem nieskomplikowanym i o dziwo, dość ładnym. Mam coś z klasycznej wersji w sobie ale czuć w niej więcej 'swobody'. To nie jest zapach o którym można mówić godzinami - jest ładny (poprawny), rozwija się przyjemnie (bez szaleństw) ale na mojej skórze trzyma się jakieś 4/5 godzin. Mimo tego - jest mocno wyczuwalny bo zdarzyło mi się w biurze słyszeć 'czym tak ładnie pachnę'?

  Generalnie Aqua się obroniła - lekki zapach daje mocny akcent w otoczeniu, flakon jak zwykle zachwyca! I chociaż chciałam stworzyć historię do niego - nie umiałam. A szkoda, bo jakąś tam wizję miałam (no dobra, mimo, że aromat jest idealny na wiosnę to czasami miałam wrażenie, że mnie 'tłamsi'). 

Notino, 50 ml/ 252,50 zł

Macie ulubiony zapach od Paco?:)

 Dziś będzie słodko! Może i nawet za słodko, bo spójrzcie jak to wszystko wygląda! Czysty cukier! Czysta słodycz nie tylko dla dzieci. Wanna Nature? to jedna z tych marek, która na myśl przywodzi przeróżne 'zakazane' rzeczy, ilość cukru przekraczającą każdą normę i powoduje, że człowiek znowu chce zanurzyć się w świecie tęczy i jednorożców. Generalnie jakoś widzę te słodkości zbytnio mnie to nie kupowało - wizualnie, jasne wrażenie jest, bardziej bym stawiała te produkty dla użytku małych raczek...Aż nagle pewna Ewelina podesłała mi ich trzy produkty ... Było to już całkiem dawno więc pora na odpowiedź: to jest tak słodkie jak się wydaje?!

Wanna Nature? ma w swojej ofercie jeszcze perełki i kule do kąpieli, mydła w płynie oraz takie odlotowe mydełka (w kształcie pączka czy gofrów) w dwóch (oprócz mojej) wersji zapachowej: Berry Yoghurt oraz Fragola Sorbet - już wyobrażam sobie, że te zapachy będą lżejsze i świeższe. Moja wersja Bubble Gum jest zdecydowanie dla fanek słodkich, mocno słodkich aromatów (tak, takich aż zęby bolą).

Mleko do kąpieli bubble gum to słodkie wspomnienie beztroskich czasów dzieciństwa., Kuszący zapach gumy balonowej, kupionej w pobliskim kiosku, koi zmysły, relaksuje oraz dodaje dziecięcej energii każdego dnia., Zawarte w mleku składniki aktywne takie jak: kompleks witamin: A, E, F, olej z dzikiej róży, gliceryna, ekstrakt z jagód goji doskonale orzeźwiają, nawilżają i odżywiają skórę., Produkt tworzy przyjemną i aromatyczną pianę.

Bath Milk był pierwszym produktem, który otworzyłam. Butelka typowa jak dla jakiegoś napoju z smerfną zawartością ma obfitować w masę piany a my same mamy czuć się jak piękna Kleopatra. Cóż... coś w tym jest bo Bath mil to robi - lejąc nasz płyn pod strumień wody dają 'coś ' tej piany (polecam trochę pomachać w wodzie ręką bo wtedy ta piana robi się znacznie gęstsza). 

Z tym mlekiem to jest tak: lejesz, lejesz, lejesz i nic nie widać spektakularnego aż do czasu gdy nie pomachasz ręką - wtedy bum! Pojawia się dużo gęstej i sztywnej piany, która wygląda niczym żywcem wyjęta z tych wszystkich romasideł gdzie zakochana kobieta szykuję się na randkę życia! Mimo pięknego kolory mleko nie powoduje, że woda jest piękna jak ocean - wręcz przeciwnie, mam wrażenie, że jest szara mdła i wygląda jakby myło się w niej jakieś pięć osób (dosłownie! Ale to dopiero widać jak cała ta piana po jakimś czasie zniknie, bo tak - znika). 

Jakiś szczególnych właściwości pielęgnacyjnych nie zauważyłam  - mazidło i tak trzeba po nim użyć więc jak dla mnie ten płyn to tylko miły umilacz! No i pachnie gumą - zapach jest wyczuwalny podczas dozowania ale po kilku minutach staje się lżejszy i mniej wyczuwalny (nadal czuć słodycz ale nie taką mocną). Z całą pewnością przy tym produkcie zapach wypada łagodnie. Duża butla ma też całkiem przyjemną wydajność - mimo, że ja jej leje dość dużo do wanny to nie mam nawet zużytej połowy (im więcej tym lepiej :D)

Shower frosting w użyciu pojawiło się jako drugie - bo jak tu się oprzeć różowo - niebieskiej masie, która z pewnością była używana przez Smerfetkę i Sasetkę? No nie da się!

Mus do mycia ciała Bubble Gum to słodkie wspomnienie beztroskich czasów dzieciństwa. Kuszący zapach świeżych jagód, posypanych cukrem i polanych mlekiem koi zmysły, relaksuje oraz dodaje dziecięcej energii każdego dnia., Zawarte w produkcie łagodne substancje myjące skutecznie oczyszczają skórę, chroniąc ją przed wysuszeniem. Ekstrakty z lnu, płatków owsianych i mleka ryżowego zapewniają skórze doskonałe nawilżenie i wygładzenie, a olej ze słodkich migdałów dodatkowo ją odżywia.

Ok, zacznijmy od tego kuszącego opisu zapachu - bo realnie to tak nie pachnie. Nie ma tu jagód. Pachnie to jak guma balonowa - tak, taka zwykła guma balonowa, mocno słodka aż zęby skręca i ten zapach w przypadku tego musu nie będzie dla każdego. Mocny, duszący i męczący. Mało tego, podczas jego stosowania aromat nabiera takiej chemicznej nuty, która aż szczypie w nosie i jest okropna!

Sam mus jest gęsty i zbity, a nabierając go w palce nie jest produktem, który się rozpuszcza. Sprawia raczej tyle, że palce nam się kleją a cała maź się lekko ciągnie , a skóra staje się tłustawa więc go trzeba tylko na zwilżoną skórę nakładać, mokrymi paluszkami (sprawdzałam, na suchej skórze brak poślizgu, i wcale nie widać aby produkt się topił). Największą frajdę z niego ma mała - bo a) różowy kolor, b) wygląda fajnie (choć ja żałuję, ze niebieskiej części jest tak dużo). W kwestii działania pielęgnacyjnego - nic szczególnego. Podczas kontaktu z wodą mus tworzy delikatną piankę (niebieską, bo różowa to jakaś mdła jest), która zapachowo staje się intensywnie nie do zniesienia. Podczas mycia naprawdę trzeba dużo wody aby pozbyć się koloru pianki ze skóry :D 

Jeśli chodzi o samo nawilżenie i odżywienie - mało. Nie wystarczająco dla wymagających skór, ba nawet dla mnie jest to za mało choć moja skóra nie musi mieć hiper nawilżających produktów. Plus bo nie zostawia lepkiej warstwy i dość szybko się 'wchłania'. Nie lubię nim myć całego ciała, nie lubię pozbywać się tego koloru ze skóry ale uwielbiam bawić się tym musem podczas szorowania dłoni - tutaj widzę, że skórki są 'przyklepane' . Po prostu w innym zadaniu go nie widzę - delikatna pianka, bąbelki i niebieski kolor nadają się do szybkiego mycia bo w kąpieli zapach obrzydza wszystko.

Pudding? A czemu nie - choć z całej trójki ten produkt jest ... najbardziej nijaki.

Peeling emulsyjny w formie puddingu bubble gum to słodkie wspomnienie beztroskich czasów dzieciństwa. Kuszący zapach gumy balonowej, kupionej w pobliskim kiosku, koi zmysły, relaksuje oraz dodaje dziecięcej energii każdego dnia. Zawarte w peelingu składniki aktywne: kompleks witamin A, E, F, olej z dzikiej róży, ekstrakt z jagód goji, masło shea i olej arganowy nawilżają, odżywiają oraz poprawiają kondycję skóry., Specjalna formuła drobinek peelingujących ze zmielonej łupiny kokosa dodatkowo wygładza i wspomaga regenerację.

Dlaczego nijaki? Peeling ma super miękka i delikatnie (lekko) puszystą konsystencję z zatopionymi drobinkami. Tak drobinkami, których jest mnóstwo i są tak małe, że bardziej wkurzają i tak, to takie kawałeczki, które później wydrapujesz z każdej części ciała. One są tak wukr*ające! I zupełnie nic nie dają - to jest naprawdę łagodne zdzieranie i nawet tego nie czuć (czy to na sucho czy mokro), za każdym razem mam wrażenie, że ja tylko miziam sobie tą skórę -,-. Tak jak pozostałe produkty nie ma jakiś większych właściwości pielęgnacyjnych - w peelingach szukam konkretnego zdzieraka a tu mamy tak drobne, tak łagodne zdzieranie, ze nawet skóra wrażliwa powinna być z niego zadowolona! Minimalnie wygładza i ujędrnia skórę. Nie jest to peeling, który będę mogła śmiało polecić. Konsystencja fajna ale nie z tymi drobinkami - z braku laku może być jeśli szukacie czegoś łagodnego i 'na raz' ale jeśli zależy Wam aby produkt dał Wam więcej niż ten tu - szukajcie dalej bo mimo wszystko - nie mogę Wam powiedzieć o nim więcej.

Także w jego przypadku - zapach jest najłagodniejszy i najmniej się wybija. Podczas stosowania peeling lekko zmienia się w musowy obłoczek przy tym nie rozpuszczając wszystkich drobinek (tak, one są wszędzie) - nie zostawia tłustej przy tym perfidnego tłustego filmu ale skóra jest jakaś dziwna (ja mam wrażenie, że delikatnie jednak się klei ale szybko to wrażenie znika). Ze względu na wkurzającego drobinki - nie jest tak często używany przeze mnie, raz na tydzień i dość , mimo, że jest delikatny i nie zrobi większej krzywdy to nie znoszę wyciągać z każdego miejsca drobinek. Aaa i pod wieczkiem jest plastikowe zabezpieczenie. 

Jak wypada Wanna Nature? Mam wrażenie, że marka postawiła na wygląd a nie na jakość tych kosmetyków i ich walory pielęgnacyjne. W formie gadżetu - owszem, dla małej dziewczynki - a czemu nie, ale dla kogoś świadomego swojej pielęgnacji i szukania kosmetyków, które coś dają - tu już się nie sprawdzą.

Mam mieszane uczucia, począwszy od aromatu, który mi się z dzieciństwem nie kojarzy a na samych ich konsystencjach. 

Na Kontigo obecnie jest promocja - 20% ale nie wiem czy warto się w to zaopatrywać. Mus lubi mała, ja lubię to mleko ale tak, bez szału, dupy nie urywa. Słodkie wizualnie ale wnętrze - takie se.